Allergisch Reageren door de Geur van Voedsel

 

Eiwitten (proteïnen) zijn betrokken bij Pinda-allergie

 

Uw allergie voor pinda's is eigenlijk een allergie voor de specifieke eiwitten die in pinda's worden aangetroffen. Deze eiwitten zijn aanwezig in de pinda's zelf, en in voedingsmiddelen gemaakt met pinda.


De eiwitten zijn niet aanwezig in gezuiverde pindaolie (wat eigenlijk vet is en natuurlijk geen eiwit), en dat is waarom de meeste mensen die allergisch zijn voor pinda's toch pindaolie kunnen consumeren zonder een reactie te krijgen.

Die specifieke allergene pindaeiwitten zijn ook niet aanwezig in de geur- en aromastoffen in de lucht die de geur van pinda's veroorzaken. Ja, je inhaleert (en neemt mogelijk in) deze smaak- en aromastoffen als je pinda's ruikt, maar omdat ze niet de problematische eiwitten bevatten, reageer je er niet op.

 

In feite hebben medische onderzoekers dit getest: ze hebben 30 pinda-allergische personen gedurende 10 minuten elk blootgesteld aan pindakaas en een soja-boter op een afstand van 30 centimeter.
Hoewel de proefpersonen de pindakaas (en de sojaboter, die beide vermomd waren door een combinatie van munt en tonijn, konden ruiken om te voorkomen dat deelnemers konden detecteren welke was), reageerde geen van allen op de pindakaas.

Veel van deze kinderen hadden kans op anafylaxie en een verleden van eerdere op contact gebaseerde of inhaleringsreacties op pinda's.


De onderzoekers concludeerden dat "toevallige blootstelling aan pindakaas" bij 90% van de kinderen die zeer gevoelig zijn voor pinda's, geen problemen kan veroorzaken.

 

Dus waarom reageren sommige mensen?

 

Het gaat er echt om wat je eigenlijk inademt.

 

Zoals ik hierboven al zei, veroorzaken de chemische stoffen die we beschouwen als de "geur van pinda's" geen allergische reactie. Pindastof en kleine deeltjes in de lucht van pinda's kunnen echter absoluut een allergische reactie veroorzaken bij iemand met een pinda-allergie.

 

Als je pindakaas ruikt, is het onwaarschijnlijk dat er stof of kleine stukjes pinda in de lucht zweven.
Per slot van rekening is pindakaas kleverig en niet stoffig.

 

Maar als mensen pinda's in uw omgeving pellen en eten, verspreidt dit pindastof in de lucht. Dat betekent dat je pinda's zou kunnen ruiken (die op zich geen allergische reactie veroorzaken) en je zou stof en pindadeeltjes (die een ernstige reactie kunnen veroorzaken) kunnen inademen.

Bovendien, wanneer voedingsmiddelen worden gebakken, komt er vaak oliën in de lucht vrij - oliën die allergene eiwitten kunnen bevatten en reacties kunnen veroorzaken. Ten slotte kunnen sporen van pinda-producten op de handen komen en door iemand met een allergie worden ingenomen (wanneer deze zijn vingers aflikt), waardoor een reactie kan ontstaan.

 

Het komt er op neer dat
Als je allergisch bent voor pinda, alleen de geur van pinda's geen reactie zal veroorzaken.

Maar de geur kan u waarschuwen voor de mogelijke aanwezigheid van pindastof of oliën in de lucht, en die kunnen een potentieel ernstige reactie veroorzaken hoewel de kans hierop zeer klein is.
Ga echt voorzichtig te werk als je allergisch bent voor pinda's en je gelooft dat je pinda's ruikt.

 

In navolging van het antwoord hierboven gegeven door de voorzitter van de American College of Allergy, Asthma and Immunology staat hieronder nog een aan hen gestelde vraag:

 

Vervolg vraag:


“Kan het aroma van pinda's van passagiers, die pinda's eten in een vliegtuig, anafylaxie veroorzaken bij een allergische passagier met pinda-allergie?

 

Het volgende antwoord is niet alleen van toepassing op het eten van pinda’s in een vliegtuig, maar eigenlijk van toepassing op elke situatie waar dit gebeurt in een besloten ruimte.

 

Antwoord:

Voor mensen met een pinda-allergie is er een aanhoudende zorg of onrust over het risico van een reactie door een nonchalante blootstelling aan pinda's in een vliegtuig.


Er is specifieke bezorgdheid geuit over gerapporteerde reacties door (vermeende) inademing van pindastof of dampende pindasaus of aroma, door in de nabijheid van pinda’s te verblijven, of door in contact te komen met verontreinigde oppervlakken. Dit is begrijpelijk.

Pinda-allergische vliegtuigpassagiers moet er echter van op aan kunnen dat, aangezien het probleem voor het eerst al werd bestudeerd in 2004, deze gegevens consistent hebben aangetoond dat in een vliegtuig pindastof niet in de lucht komt en dat het inademen van pindakaas- of pindasaus damp geen reactie veroorzaakt;
dat het door huidcontact met pinda of pindaproducten onwaarschijnlijk is om een reactie te veroorzaken die verder gaat dan plaatselijke irritatie en die kan worden afgewassen.

Ten slotte kunnen oppervlakken (inclusief handen) die verontreinigd zijn met pinda gemakkelijk worden afgewassen met alle beschikbare schoonmaakmiddelen.

Laten we dit bewijs kort samenvatten.

 

Een onderzoek uit 2004 door Simonte et al. werden 29 ernstig pinda allergische patiënten blootgesteld aan een dubbelblinde inhalatie provocatie met 3 ons pindakaas (of sojaboter, beide gemaskeerd voor de geur) op slechts 12 centimeter afstand van de neus.
Eveneens werd een erwt-achtige druppel van hetzij gemaskeerde pindakaas op de huid gesmeerd gedurende 1 minuut en vervolgens verwijderd.


Bij beide blootstellingen ontwikkelde niemand allergische reacties!


Er waren 3 patiënten die gelokaliseerd erytheem ontwikkelden en 5 ontwikkelden gelokaliseerde pruritus van het huidcontact met pindakaas, maar 5 ontwikkelden ook erytheem met soja-boter huidcontact, wat aantoont dat pasta’s op de huid irritatie kunnen veroorzaken maar geen gegeneraliseerde reacties. En of dit door de aanwezige oliën of de pasta komt is niet duidelijk.


De auteurs concludeerden dat het zeer onwaarschijnlijk was dat een toevallige aanraking of inhalatie van pindakaas symptomen zou veroorzaken.

 

Ook in 2004, onderzochten Perry et al. verder hoe effectief 5 ml besmeurde pindakaas van tafelbladen, dienbladen, bureaus, fonteinen en op de hand kon worden verwijderd; en of er pinda-eiwitten van gepelde pinda's en vervolgens door op de pindadoppen te lopen in de lucht konden worden gedetecteerd.


Ze merkten op dat meerdere in de handel zijnde producten zoals formule 409, Lysol en Target-merk reiniger (met bleekmiddel) pinda van oppervlakken verwijderden, en Tidy-Types afveegdoekjes, Natte-vloeistoffen en zowel vloeibare zeep als staaf zeep verwijderde pinda uit handen.


Deze studie toonde ook aan dat handdesinfectiemiddelen op basis van alcohol pinda's niet uit handen haalden, wat een belangrijk onderdeel is hoe we patiënten adviseren.


Het belangrijkste was dat er geen pinda’s in de lucht werden gedetecteerd in filters die op het niveau van de nek werden gedragen tijdens de experimenten met het pellen van pinda’s.

Onderzoekers concludeerden dat pinda op verschillende oppervlakken met meerdere middelen goed schoongemaakt kan worden (visueel schoon is daarbij ook allergeen schoon) en dat pindastof waarschijnlijk niet in de lucht circuleert.

 

In 2013 bevestigde basaal onderzoekswerk van het LEAP-team, als onderdeel van thuismonitoring voor naleving van hun proef, dat de bevindingen van zowel Simonte als Perry correct waren.


Brough et al. merkte op dat pinda-besmeurde laminaat- en houttafels, dat pinda's bevatten net boven de detecteerbare drempelwaarde van de test (<0,2 μg), grondig worden gereinigd met een standaard commercieel reinigingsmiddel, en dat graniet oppervlakken niet-detecteerbare niveaus hadden.
Aanwezigheid, en daardoor potentiële blootstelling, in de lucht werd getest boven het actieve en daarna gestopte pellen evenals boven gebakken en in een pan gekookte producten.
Ze merkten op dat op 1 cm en 1 m boven de pinda die actief wordt geschild, 331 ug / m3 en 4,7ug / m3 pinda werd gedetecteerd (test onderste detectielimiet is 2.5ug), maar zodra het pellen werd gestopt, zijn er geen restniveaus waargenomen op elke hoogte.
Deze gegevens tonen dus aan dat als je een meetsonde net boven iemand houdt die pinda's pelt, er een kleine hoeveelheid stof kan worden gedetecteerd, maar op ca. een halve meter waren slechts een paar nanogram detecteerbaar, waarschijnlijk te wijten aan de zeer gevoelige aard van de detectiesonde .

 

Deze aanwezige pindastof werd onmiddellijk niet meer te meten zodra het pellen stopte. De onderzoekers concludeerden dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat pinda deeltjes na het pellen in de lucht blijven.

In 2016 hebben Jin et al. deze bevindingen opnieuw gerepliceerd in een cabine van een vliegtuig tijdens de vlucht.


Ze vonden vervuiling van het oppervlak van Ara h 2 op ongewassen dienbladen nadat iemand er pinda vanaf had gegeten,
en tussen de 7 luchtfilters die het Ara H 2 -gehalte bepaalden wanneer ze op een dienblad tafel direct onder de mond van iemand die pinda's zat, detecteerde slechts het 1e filter, een waarde van 1-2 ng / 500cm3.
Ze vonden ook geen detecteerbare pinda-eiwitten in 3 luchtfilters, die gebruikt zijn bij een test in een restaurant waar mensen zaten en pinda's aten.

 

Onderzoekers concludeerden dat het risico van blootstelling aan pinda's in een vliegtuig afkomstig is van mogelijk verontreinigde oppervlakken en niet van luchtniveaus.

 

Gezien het perspectief zou het samenvatten van deze gegevens betekenen dat er waarschijnlijk pinda-producten op een dienblad tafel, gemeenschappelijke oppervlakken, stoelen, en op de vloeren zouden kunnen worden ontdekt wanneer deze gebieden niet worden schoongemaakt, maar dat er een uitzonderlijk lage waarschijnlijkheid is, ongeachte welk soort luchtcirculatie er is, dat er pinda-eiwitten in de lucht aanwezig zijn.

 

Voorzichtigheid is ook geboden om te betekenis te verbinden aan de paar nanogram detecteerbaar eiwit - de sondes die worden gebruikt door Brough en Jin zijn zeer gevoelig en kunnen uitzonderlijk minuscule hoeveelheden detecteren.
Deze niveaus liggen echter ruim onder het bekende of zelfs theoretische niveau van waarschijnlijk de meest gevoelige patiënt.


Drie recente onderzoeken hebben aangetoond dat minder dan 5% van de pinda-allergische patiënten objectieve symptomen ontwikkelen bij inname van minder dan 1,5-1,95 mg pinda-eiwit! (als referentie: 1 nanogram is 0,000001 mg.).

Het gaat er hier niet om zich te concentreren op de evolutie van meer zeer gevoelige detectiemethoden, maar eerder om het probleem meer praktische aan te pakken. Dat betekent dat detectie van steeds kleinere hoeveelheden geen klinische relevantie heeft!

 

 

Wat nog belangrijker is, is dat de grootste zorg ligt op het gebied van besmetting van oppervlakten en niet voor deeltjes in de lucht.

Dienblad tafels en persoonlijke zitgedeelten in een vliegtuig moeten worden schoongemaakt, en een onderzoek uit 2013 vond dat pinda-allergische vliegtuigpassagiers die aangeven hun tafels af te vegen, aanmerkelijk minder kans hadden op een allergische reactie bij rapportage van aanwezige pinda's tijdens de vlucht.

 

 

 

 

 

Het is moeilijk om de context te begrijpen van de gerapporteerde blootstelling in de lucht die werd opgemerkt in de 4 onderzoeken naar zelf gerapporteerde reacties door passagiers van luchtvaartmaatschappijen. 

 

Het beperkende kenmerk van deze gegevens is dat het mechanisme van deze reacties niet werd gevalideerd door een medische zorgverlener, en er is dus geen manier om te bepalen welke blootstelling mogelijk is opgetreden, en hoe.

 

 

 

Dit moet niet worden verward met het feit dat ze betwijfeld hebben dat er een mogelijke reactie is opgetreden. Het probleem is meer door welke middelen en op welke manier, die in de context van deze discussie het verschil maken.  

 

Deze blijven dus in het rijk van anekdotisch, hoewel met betrekking tot bewijs, en ze zijn de stimulans geweest voor de bovengenoemde studies van blootstelling aan het oppervlak en de lucht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Concluderend komt het erop neer: 

  • Dat vliegen met een pinda-allergie en blootstelling aan potentiële bronnen van pinda's in de cabine waarschijnlijk niet leidt tot een verhoogd risico voor de pinda allergische vliegtuigpassagier. 

  • Er zijn geen aanwijzingen voor de ondersteuning dat pinda damp/geur als oorzaak van reacties of dat pindastof zelf circuleert en reacties veroorzaakt. 

  • Er zijn wel aanwijzingen dat gemeenschappelijke oppervlakken in een vliegtuig resterende pinda-besmetting kunnen hebben, maar er zijn ook aanwijzingen dat dit gemakkelijk kan worden schoongemaakt met handelsagenten in de handel verkrijgbare middelen die passagiers zelf aan boord kunnen brengen (zoals vochtige babydoekjes of “wetties”), en dat wordt opgemerkt dat het schoonmaken van de plaats waar je zit in het vliegtuig het risico op een reactie tijdens de vlucht flink vermindert.


Referenties

1. Simonte SJ, Ma S, Mofidi S, Sicherer SH. Relevance of casual contact with peanut butter in children with peanut allergy. J Allergy Clin Immunol 2003;112:180-2.
2. Perry TT, Conover-Walker MK, Pomes A, Chapman MD, Wood RA. Distribution of peanut allergen in the environment. J Allergy Clin Immunol 2004;113:973-6.
3. Brough HA, Makinson K, Penagos M, et al. Distribution of peanut protein in the home environment. J Allergy Clin Immunol 2013;132:623-9.
4. Jin JJ, Dorn JM, Yunginger J, Ott NL.  Ara h 2 is detectable on surfaces of commercial airplanes. J Allergy Clin Immunol Pract. 2018 Jun 4. pii: S2213-2198(18)30349-0. doi: 10.1016/j.jaip.2018.05.027.
5. Blom WM, Vlieg-Boerstra BJ, Kruizinga AG, van der Heide S, Houben GF, Dubois AE. Threshold dose distributions for 5 major allergenic foods in children. J Allergy Clin Immunol2013;131:172-9.
6. Blumchen K, Beder A, Beschorner J, et al. Modified oral food challenge used with sensitization biomarkers provides more real-life clinical thresholds for peanut allergy. J Allergy Clin Immunol 2014;134:390-8.
7. Ballmer-Weber BK, Fernandez-Rivas M, Beyer K, et al. How much is too much? Threshold dose distributions for 5 food allergens. J Allergy Clin Immunol 2015;135:964-71.
8. Hourihane JO, Allen KJ, Shreffler WG, et al. Peanut Allergen Threshold Study (PATS): Novel single-dose oral food challenge study to validate eliciting doses in children with peanut allergy. J Allergy Clin Immunol 2017;139:1583-90.
9. Sicherer SH, Furlong TJ, DeSimone J, Sampson HA. Self-reported allergic reactions to peanut on commercial airliners. J Allergy Clin Immunol 1999;104:186-9.
10. Greenhawt MJ, McMorris MS, Furlong TJ. Self-reported allergic reactions to peanut and tree nuts occurring on commercial airlines. 
J Allergy Clin Immunol 2009;124:598-9.
11. Comstock SS, DeMera R, Vega LC, et al.
Allergic reactions to peanuts, tree nuts, and seeds aboard commercial airliners. Ann Allergy Asthma Immunol 2008;101:51-6.
12. Greenhawt M, MacGillivray F, Batty G, Said M, Weiss C. International study of risk-mitigating factors and in-flight allergic reactions to peanut and tree nut. 
J Allergy Clin Immunol Pract 2013;1:186-94.

Aanvullend nog enige publicaties

Deze hebben betrekking op deze discussie en die hebben ervoor gezorgd dat er sindsdien meer onderzoek is gedaan en waarvan de uitkomsten bovenstaande bevindingen weergeven.

Hieronder vindt u samenvattingen van twee historische artikelen, een uit de Annals of Allergy, Astma en Immunology en de andere uit de Journal of Allergy and Clinical Immunology, over het ontstane probleem van allergische reacties op voedingsmiddelen tijdens een vlucht van een vliegtuigmaatschappij.
Daarnaast zijn er twee gepubliceerde commentaren op deze artikelen. De referenties voor deze commentaren zijn:

·      Weiss C. Brief aan de redacteur. Commerciële luchtvaartmaatschappijen en voedselallergie. Annals of Allergy, Astma, and Immunology 2008 (november); 101 (5): 556-557.

·      James JM. Luchtvaarthapsnack-voedsel: spanning in de pinda-galerij. Journal of Allergy and Clinical Immunology 1999 (juli); 104 (1): 25-27.

·      Daarnaast is er een algemene verklaring over vliegreizen en gezondheidskwesties voor kinderen, die een deel over allergische reacties tijdens vliegreizen bevat.
Dit verscheen bij Pediatric Child Health. Vliegreizen en gezondheidsproblemen van kinderen: Pediatric Child Health. 2007 januari; 12 (1): 45-50

Aangezien een aanzienlijk deel van deze reacties plaatsvindt door inademing, heb ik hieronder ook een samenvatting gekopieerd van voedselovergevoeligheid door inhalatie (Ramirez), die is geschreven voor artsen en de kwestie van dergelijke reacties in het juiste perspectief plaatst.

Het eerste rapport was in 1999:

Zelf-gerapporteerde allergische reacties op pinda's op commerciële vliegtuigen.
Sicherer SH, Furlong TJ, DeSimone J, Sampson HA. Afdeling Pediatrische Allergie / Immunologie, Afdeling Pediatrie, Mount Sinai School of Medicine, New York, VS. J Allergy Clin Immunol. 1999 juli; 104 (1): 186-9.

Samenvatting

Achtergrond: Allergische reacties op voedsel bij commerciële luchtvaartmaatschappijen zijn niet systematisch gekarakteriseerd.

Doel: We hebben geprobeerd de klinische kenmerken van allergische reacties op pinda's in vliegtuigen te beschrijven.

Methoden: Deelnemers aan het nationale register van pinda- en boomnootallergie die een allergische reactie op een commercieel passagiersvliegtuig gaven, werden telefonisch geïnterviewd.

Resultaten: Tweeënzestig van de 3704 deelnemers in de nationale registers aan de pinda- en boomnoot-allergie gaven een reactie in een vliegtuig aan; 42 van de 48 gecontacteerde oudercontacten bevestigden dat de reactie in het vliegtuig begon (mediane leeftijd van het aangedane subject, 2 jaar, Variatie: 6 maanden tot 50 jaar). Hiervan reageerden 35 op pinda (4 waren niet zeker van blootstelling) en 7 op noten, hoewel 3 van deze 7 reageerden op stoffen die mogelijk ook pinda's bevatten.

Blootstellingen traden op door inname (20 personen), huidcontact (8 personen) en inhalatie (14 personen).
Reacties vonden over het algemeen plaats binnen 10 minuten na blootstelling (32 van de 42 proefpersonen) en de ernst van de reactie correleerde met de blootstellingsroute (inname> inhalatie> huid). Het oorzakelijke voedsel werd meestal bediend door de luchtvaartmaatschappij (37 van de 42 proefpersonen). Medicijnen werden gegeven tijdens de vlucht aan 19 patiënten (epinefrine (adrenaline) aan 5) en aan een extra 14 bij landing / gate-terugkeer (inclusief epinefrine aan 1 en intraveneuze medicatie aan 2 personen), in totaal is 79% behandeld.
Vliegbemanningen werden op de hoogte gesteld in 33% van de reacties. Tijdens inhalatiereacties als gevolg van een pinda-allergie werd geschat dat meer dan 25 passagiers pinda's aten op het moment van de reactie. De eerste symptomen betroffen over het algemeen de bovenste luchtwegen, met progressie naar de huid of verdere lagere ademhalingsreacties (geen gastro-intestinale symptomen).

Conclusies: Allergische reacties op pinda's en noten, veroorzaakt door accidentele ingestie, huidcontact of inademing, komen voor tijdens commerciële vluchten, maar luchtvaartpersoneel wordt meestal niet op de hoogte gebracht. De reacties kunnen ernstig zijn en vereisen medicijnen, waaronder epinefrine.

Het tweede rapport stamt uit 2008:

Allergische reacties op pinda's, noten en zaden aan boord van commerciële vliegtuigen.
Comstock SS, DeMera R, Vega LC, Boren EJ, Deane S, Haapanen LA, Teuber SS. Afdeling Reumatologie, Allergie en Klinische Immunologie, Afdeling Interne Geneeskunde, Universiteit van Californië, Davis, School voor Geneeskunde, Davis, Californië, VS. Ann Allergy Astma Immunol. 2008 Jul; 101 (1): 51-6.

Samenvatting
Achtergrond: er zijn minimale gegevens over de prevalentie en kenmerken van reacties tijdens de vlucht op voedsel.

Doelstellingen: Karakteriseren van reacties op voedingsmiddelen die passagiers aan boord van commerciële vliegtuigen ervaren en om informatie over vliegen met een voedselallergie te onderzoeken die verkrijgbaar is bij luchtvaartmaatschappijen.

Methoden: Telefonische vragenlijsten werden toegezonden aan personen in een database met pinda-, noten- en zadenallergieën die zelf gerapporteerde reacties aan boord van vliegtuigen hadden.
Luchtvaartmaatschappijen werden benaderd om informatie te krijgen over hun voedselallergiebeleid.

Resultaten: Eenenveertig van 471 personen rapporteerden allergische reacties op voedsel terwijl ze in een vliegtuig zaten, waaronder 4 die meer dan 1 reactie rapporteerden.
Pinda was verantwoordelijk voor de meeste reacties.
Eenentwintig individuen (51%) behandelden hun reacties tijdens de vlucht. Slechts 12 personen (29%) meldden de reactie aan een stewardess. Zes personen gingen na de landing naar een spoedeisende hulpafdeling, waarvan 1 na een vluchtomleiding. Het personeel van de luchtvaartmaatschappij werd op de hoogte gebracht van slechts 3 van deze ernstige reacties.
Uit een vergelijking van de informatie die door drie vertegenwoordigers van de luchtvaartdiensten aan drie verschillende onderzoekers werd verstrekt, bleek dat er inconsistenties waren met betrekking tot belangrijke informatie, zoals of de luchtvaartmaatschappij regelmatig pinda's serveert.

Conclusies: in deze groep van voornamelijk volwassenen met ernstige allergie voor pinda / noten / zaden, meldde ongeveer 9% een allergische reactie op voedsel te ervaren aan boord van een vliegtuig.
Sommige reacties waren ernstig en mogelijk levensbedreigend. Particulieren hebben het personeel van de luchtvaartmaatschappij meestal niet geïnformeerd over hun ervaringen.
Bovendien is de kwaliteit van informatie over vliegen met voedselallergieën die beschikbaar is bij de klantenservice erg variabel en in sommige gevallen onvolledig of onnauwkeurig.

Zoals je kunt lezen waren de bevindingen de aanleiding voor verder onderzoek en is geconstateerd dat de gerapporteerde reacties, grotendeels niet bevestigd konden worden door artsen, wat dan ook de reden was voor het uitvoeren van verder gevalideerd onderzoek.
Wat in de tussenliggende periode niet was veranderd is dat passagiers die een reactie krijgen aan boord van een vliegtuig, dit veelal niet gemeld wordt aan het vluchtpersoneel.
Dit is niet goed en op deze manier is het onmogelijk om een juiste registratie van het aantal (vermeende) allergische reacties (ongeacht de route van blootstelling) te krijgen. Deze registratie is juist belangrijk om een grotere bewustzijn te verkrijgen bij vliegmaatschappijen waardoor ze een beter beleid en maatregelen kunnen en zullen instellen.


Dus…. Wanneer u als voedselallergisch persoon vliegt en u krijgt, ondanks de genomen voorzorgen, een reactie aan boord van het vliegtuig, …. Meld het aan het vluchtpersoneel.