Bron: World Health Organisation
COVID-19 is de ziekte door een nieuw coronavirus dat SARS-CoV-2 wordt genoemd. De Wereld Gezondheids Organisatie werd voor het eerst over dit virus
geïnformeerd op 31 december 2019, na een rapport van een cluster gevallen van "virale longontsteking (pneumonia) in Wuhan, People’s Republic of China.
De meest voorkomende symptomen van COVID-19 zijn:
Andere symptomen die minder algemeen zijn en bij sommige patiënten kunnen optreden omvatten:
Symptomen van ernstige COVID-19 ziekte omvatten:
Andere minder voorkomende symptomen zijn:
Mensen van elke leeftijd die koorts hebben en/of hoesten tezamen met moeilijk ademen of kortademigheid, of pijn op de borst of druk op de borst, of verlies
van spraak of beweging moeten direct medische hulp inroepen/zoeken.
Indien mogelijk, bel de huisartsennoodpost of Spoedeisende hulp als eerste, opdat je doorverwezen kan worden naar de juiste hulpverlener.
Onder de mensen die symptomen ontwikkelen, herstellen de meeste (80%) van de ziekte zonder dat ze een behandeling in het ziekenhuis nodig hebben. Ongeveer 15% worden
serieus ziek en hebben zuurstof nodig en 5% wordt kritisch ziek en moeten naar de intensieve zorg (IC) afdeling.
Complicaties die tot de dood leiden kunnen zijn: ademhaling falen, acute nood ademhalingssyndroom (ADRS), sepsis en septische shock, trombo-embolisch, en /of
meervoudig orgaan falen, inclusief hartschade, lever of nieren.
In zeldzame gevallen, kunnen kinderen een ernstige ontstekingssyndroom ontwikkelen een paar weken na de infectie.
Mensen van 60 jaar en ouder en diegenen met onderliggende medische problemen, zoals hoge bloeddruk, hart en longproblemen, diabetes, obesitas (zwaarlijvigheid) of kanker, hebben een groter risico
om een ernstig ziektebeeld te ontwikkelen.
Echter, iedereen, ongeacht de leeftijd kan ziek worden met COVID-19 en kan serieus ziek worden of zelf overlijden.
Sommige mensen die COVID-19 hebben gehad, ongeachte of ze in het ziekenhuis waren opgenomen of niet, blijven symptomen/klachten houden inclusief moeheid, ademhaling - en neurologische symptomen.
De Wereld Gezondheid Organisatie werkt samen met het Global Technical Network for Clinical Management of COVID=19, onderzoekers en patiëntenorganisatie vanuit de hele wereld voor het ontwerp en uitvoering van onderzoeken van patiënten na de initiële acute fase van de ziekte voor het begrip van het aantal patiënten die lange termijn effecten hebben, hoe lang ze blijven aanhouden en waarom ze optreden. Deze onderzoeken zullen gebruikt worden voor de ontwikkeling van verdere begeleiding van de patiëntenzorg.
Wanneer je blootgesteld bent aan iemand met COVID-19, dan kun je geïnfecteerd zijn, zelfs wanneer je je niet ziek voelt.
Na blootstelling aan iemand met COVID-19, doe het volgende:
De tijd van blootstelling aan het coronavirus tot het moment waarop de symptomen beginnen is, gemiddeld 5 tot 6 dagen en kan variëren van 1 tot 14 dagen. Dit is de reden waarom mensen die blootgesteld zijn aan het virus wordt geadviseerd om thuis te blijven en uit de buurt van anderen te blijven, gedurende 14 dagen, om de verspreiding van het virus te voorkomen, speciaal wanneer testen niet gemakkelijk beschikbaar is.
Wetenschappers over de gehele wereld werken aan het vinden en ontwikkelen van behandelingen voor COVID-19.
Optimale ondersteunende zorg omvat zuurstof voor ernstig zieke patiënten en diegenen die het risico hebben op een ernstig ziekte verloop en meer geavanceerde ademondersteuning zoals kunstmatige
ademondersteuning voor patiënten die kritiek ziek zijn.
Het RIVM stelt: Als je ziek thuis bent, kun je het beste paracetamol nemen. Dit werkt goed tegen pijn en koorts. Andere pijnstillers (NSAID's: ibuprofen, diclofenac of naproxen) hebben meer bijwerkingen. Daarom is paracetamol veiliger. Paracetamol werkt ook beter tegen koorts dan ibuprofen.
Dexamethason is een corticosteroïd wat behulpzaam kan zijn om de tijd aan de ademhalingsmachine te verkorten en zo levens kan reden van patiënten met ernstige en kritieke ziekte. (lees meer over dexamethason in het Engels via deze link).
Remdesivir (informatie vanuit het RIVM) is een antiviraal middel. Dit middel wordt via een infuus toegediend. Het kan het klinisch herstel versnellen bij
opgenomen patiënten met COVID-19 die extra zuurstof nodig hebben. Dit middel is in juli 2020 in Europa hiervoor geregistreerd. (Voor ernstig zieke patiënten met COVID-19, die moeten worden
opgenomen in het ziekenhuis, zijn er verschillende behandelingen mogelijk. Zie het advies Medicamenteuze behandelopties bij patiënten met COVID-19 dat door de Stichting Werkgroep Antibiotica Beleid (SWAB) wordt
beheerd.)
De WHO stelt (zoals ook in het document van het SWAB is te lezen) dat remdesivir, en ook hydroxychloroquine, lopinavir en interferon producten blijkbaar weinig tot geen effect hebben op de
28-daags mortaliteit of het in het ziekenhuis verloop van COVID-19 onder in het ziekenhuis opgenomen patiënten.
Hydroxychloroquine heeft niet aangetoond dat het enig voordeel heeft bij de behandeling van COVID-19. Lees meer informatie over hydroxychloroquine in het Engels
hier)
De WHO adviseert geen zelfmedicatie met enig medicijn, inclusief antibiotica, als preventie of genezing voor COVID-19.
De WHO coördineert de inspanningen voor de ontwikkeling van behandelingen van COVID-19 en zal nieuwe informatie blijven leveren zodra deze beschikbaar is.
Ook op de website van het RIVM vindt u een Q&A deel waar vragen en antwoorden staan.
Let wel: Het NAN volgt de informatie van het WHO (Wereld Gezondheid Organisatie) over de SARS-CoV-2 en COVID-19 en het RIVM doet dit in grote lijnen ook, maar de gepresenteerde informatie op de
RIVM website kan bij sommige antwoorden in detail verschillen van die van het WHO.
De link naar de website van het RIVM vindt u hier.